با سلام
امروز بعد از مدتها سری زدم به این وبلاگ یا همان تارنمای خودمان، یادش بخیر دوره ای دوران وبلاگها بود بعد هم شبکه های اجتماعی بود که اکانت فیسبوک و گوگل پلاس درست کردم، بعد هم توعیتر و اینستا و تلگرام.
ولی هنوز هم که هنوز است وبلاگ رو بیشتر از همه دوست دارم. فضایی که بیشترین آزادی رو در اختیار نویسنده میگذاره، هر چندتا عکس و لینک بخواد میتونه بزاره، حتی در پیام رسان هم همون میل رو بیشتر میپسندیدم. خوب بله من یک طرف جامعه هستم و طرف دیگر هم دیگران و برای تعامل که هدف اصلی ساخت این ابزارهاست یک رکن شنونده است.
به هر حال حالا که شنونده نیست برای دل خودم می نویسم البته اگر به هر طریقی گذر کسی به اینجا افتاد و به هر طریقی پیامی داد ممنونم
