صحبت از فساد و اپیدمی آن نقل هر محفل و مجلسی ست.
از گفتگوهای تاکسی و اتوبوس تا مهمانی های خانوادگی، از رسانه ها مکتوب و مرقوم تا سینما و هنر همه از فساد
همه گیر می نالند.
غالبا با هدایت رسانه ها این فساد متوجه ذات دین، اسلام و ایدئولوژی نظام می شود ولی مشکل اصلی کجاست؟
قانون پایه نخست و پارلمان پایه دوم دموکراسی ست.
حال اگر ستون یک ساختمان فاسد شود دیگر اجزا آن چه می شود؟
بحث در مورد برجام و محتوای آن بحث دگری. بحث در مورد امام زاده ایست که متوالی اش حرمتش را هتک می کند.
متاسفانه هتک قانون توسط لاریجانی کاری عادی شده بد تر از آن کسانی هستند که با سکوتشان این کار کثیف را
تایید و بدتر از آن گاهی با استدلال های عجیب توجیه می کنند.
مهم ترین استدلال هم در کلید واژه احمدی نژاد خلاصه شده.
فقط فرض کنید فاضل لاریجانی برادر احمدی نژاد بود حال همین رسانه هایی که خطاهای لاریجانی را توجیه می کنند چه کرشمال گری سر آن می کردند.
مخلص کلام که وجود فردی مانند لاریجانی بر دستگاه قانونگزاری ما علاوه بر تاثیرات سوء تصمیم گری های خلاف قانون موجب گل آلودی سر چشمه آب قانون نیز می شود.
با وضعیت فعلی حکومت ما امکان محاکمه و حتی رد صلاحیت این قانون شکن تقریبا محال است پس تنها راه مقابله با این قانون شکن خود مردم هستند.
خود مردم
Jonnie